Współczesny sport stawia przed zawodnikami wysokie wymagania dotyczące sprawności fizycznej oraz wymusza zwiększenie obciążeń treningowych w celu poprawy wyniku sportowego. Zbyt wysokie obciążenia podczas treningów i meczów, a także specyfika działań koszykarza przyczyniają się do powstawania zmian przeciążeniowych narządu ruchu. Również nieprawidłowa technika ruchu prowadzi do nawarstwiania się ograniczeń funkcjonalnych i asymetrii, co może skutkować wystąpieniem kontuzji.
Zawodnicy powinni charakteryzować określonymi umiejętnościami i zdolnościami motorycznymi oraz posiadać pełną stabilność segmentów ciała oraz ich kontrolę podczas dynamicznych zadań ruchowych. Stabilność definiuje się jako kontrolę położenia stawu podczas wykonywania ruchu w wielu płaszczyznach. Wpływa na nią wiele elementów: mobilność, kontrola nerwowo-mięśniowa, prawidłowy wzorzec czy symetria ruchu. Poprawa każdego z ogniw stabilności pozwala przygotować zawodnika do obciążeń treningowych.
Istnieje potrzeba zapobiegania powstającym urazom poprzez usprawnianie w oparciu o funkcjonalny trening stabilizacyjny, który ukierunkowuje zawodnika na wykorzystywanie form ruchowych spotykanych w warunkach meczowych.
Planowanie treningu stabilizacyjnego
Przykładowy program ćwiczeń stabilizacyjnych:
Etap I (początkowy program ćwiczeń)
- Pozycja wyjściowa (Pw): podpór przodem na przedramionach, zgięte stawy łokciowe do 90˚, wyprostowane stawy kolanowe.
Ruch (R): utrzymanie pozycji
Podpór przodem na przedramionach
- Pw. podpór bokiem na przedramionach, staw łokciowy zgięty, wyprostowane stawy kolanowe.
R: utrzymanie pozycji
Podpór bokiem na przedramieniu
- Pw. leżenie tyłem, stawy kolanowe zgięte rozstawione na szerokość bioder, kończyny górne wzdłuż tułowia
R: podpór tyłem (tzw. mostek), utrzymanie pozycji
- Pw. klęk podparty, stawy łokciowe wyprostowane, stawy kolanowe zgięte do 90˚, neutralna pozycja miednicy,
R: uniesienie przeciwległych kończyn (prawa kończyna górna i lewa kończyna dolna) na przedłużenie tułowia
Klęk podparty z uniesieniem kończyn
- Pw. pozycja stojąc, kończyny górne wzdłuż tułowia,
R: wykrok w przód, wykonanie przysiadu w wykroku
- Pw. pozycja stojąc,
R: wykonanie półwagi przodem, kończyna dolna na przedłużenie tułowia
- Pw. pozycja stojąc, kończyny górne w przód, kończyny dolne rozstawione na szerokość bioder,
R: wykonanie półprzysiadu
